กอดหมอน - ขนมจีน
ปิดไฟห้องนอนแต่นอนไม่ลง
ป่านนี้เขาคงจะคิดถึงคนอื่น
ส่วนคนที่เฝ้ารอเฝ้ารอ เฝ้าคิดถึงเขาทั้งคืน
แต่ว่าเขากลับไม่รู้
อยากโทรหาจังอยากฟังเรื่องจริง
แต่กลัวพอได้ยิน แค่เสียงเขาพูดจา
กลัวจะต้องมีอาการอ่อนไหวเกินไปเหมือนแล้วมา
สุดท้ายมีน้ำตาทุกที
นั่งกอดหมอนจนตอนเช้า ทนเหงาเพียงลำพัง
เหลือบไปเห็นรูปเดิม ใจก็ยังกลับไปคิดถึงวันเก่าๆ
เปิดข้อความบนมือถือ กี่ครั้งก็ยังว่างเปล่า
คนที่เหงาเหลือเกินคงมีแค่เรา แต่ว่าเขาไม่เคยได้รู้เลย
นั่งกอดหมอนจนตอนเช้า ทนเหงาเพียงลำพัง
เหลือบไปเห็นรูปเดิม ใจก็ยังกลับไปคิดถึงวันเก่าๆ
เปิดข้อความบนมือถือ กี่ครั้งก็ยังว่างเปล่า
คนที่เหงาเหลือเกินคงมีแค่เรา แต่ว่าเขาไม่เคยได้รู้เลย
ปิดไฟห้องนอนแต่นอนไม่ลง
ป่านนี้เขาคงจะคิดถึงคนอื่น
คนที่เฝ้ารอเฝ้ารอ เฝ้าคิดถึงเขาทั้งคืน
ต่อให้เขาได้รับรู้ แต่เขาคงไม่มาสนใจ
ป่านนี้เขาคงจะคิดถึงคนอื่น
ส่วนคนที่เฝ้ารอเฝ้ารอ เฝ้าคิดถึงเขาทั้งคืน
แต่ว่าเขากลับไม่รู้
อยากโทรหาจังอยากฟังเรื่องจริง
แต่กลัวพอได้ยิน แค่เสียงเขาพูดจา
กลัวจะต้องมีอาการอ่อนไหวเกินไปเหมือนแล้วมา
สุดท้ายมีน้ำตาทุกที
นั่งกอดหมอนจนตอนเช้า ทนเหงาเพียงลำพัง
เหลือบไปเห็นรูปเดิม ใจก็ยังกลับไปคิดถึงวันเก่าๆ
เปิดข้อความบนมือถือ กี่ครั้งก็ยังว่างเปล่า
คนที่เหงาเหลือเกินคงมีแค่เรา แต่ว่าเขาไม่เคยได้รู้เลย
นั่งกอดหมอนจนตอนเช้า ทนเหงาเพียงลำพัง
เหลือบไปเห็นรูปเดิม ใจก็ยังกลับไปคิดถึงวันเก่าๆ
เปิดข้อความบนมือถือ กี่ครั้งก็ยังว่างเปล่า
คนที่เหงาเหลือเกินคงมีแค่เรา แต่ว่าเขาไม่เคยได้รู้เลย
ปิดไฟห้องนอนแต่นอนไม่ลง
ป่านนี้เขาคงจะคิดถึงคนอื่น
คนที่เฝ้ารอเฝ้ารอ เฝ้าคิดถึงเขาทั้งคืน
ต่อให้เขาได้รับรู้ แต่เขาคงไม่มาสนใจ
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น